Dokładnie w godzinę W, a więc o godz.11.00 czasu torontońskiego minutą ciszy i odśpiewaniem hymnu narodowego Polski rozpoczęła się pod Pomnikiem Katyńskim uroczystość w hołdzie Bohaterom Powstania Warszawskiego zorganizowana przy współudziale Towarzystwa Warszawskiego przez KPK Okręg Toronto, którą prowadził prezes Jan Cytowski. Przybyli przedstawiciele rządu polskiego, przedstawiciele organizacji polonijnych oraz osoby prywatne złożyli kwiaty i zapalili znicze: Konsul Generalna RP w Toronto Magdalena Pszczółkowska, prezes ZG Związku Polaków w Kanadzie Teresa Szramek z sekretarz generalną Teresą Nielubowicz i dyretorem ZG Władysławem Lizoniem, komendant Placówki 114 SWAP w Toronto Adam Dawidek z delegacją Korpusu Pomocniczego Pań, prezes Koła Pań „Nadzieja” Aniela Gańczak, przedstawiciele innych organizacji polonijnych – Towarzystwa Warszawskiego, Klub Polek Gminy I Związku Narodowego Polskiego w Toronto, oraz osoby prywatne. Szczególnie serdecznie wszyscy obecni powitali pana kapitana Stanisława Woźniaka, uczestnika Powstania Warszawskiego, który w bardzo emocjonalnych słowach opowiedział o walkach młodych chłopców, takich jak on – szesnastolatków na barykadach Warszawy. Wspomnienia p. Stanisława wzruszyły wszystkich. Tragizm a zarazem heroizm Powstańców podkreśliła w swoim wystąpieniu p. Konsul Magdalena Pszczółkowska, a cytowany przez p. Konsul fragment wiersza K.K. Baczyńskiego „Elegia o...[chłopcu polskim]” uderzył w najczulsze struny uczuć wszystkich zebranych.

„...I wyszedłeś, jasny synku, z czrna bronią w noc,
i poczułeś, jak się jeży w dźwięku minut – zło.
Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką.
Czy to była kula synku, czy to serce pękło?”

Przypomnijmy, że Krzysztof Kamil Baczyński, żołnierz – poeta zginął 4 sierpnia w czwartym dniu Powstania. Dosięgła go kula niemieckiego snajpera, gdy bronił Pałacu Blanka. Smutek i przejmująca tragiczna wizja losów wielu młodych ludzi, którym przyszło się bić za wolną stolicę zawarta w tym wierszu napisanym w marcu 1944 roku kilka miesięcy później stała się rzeczywistością.
Dalsza część uroczystości upłynęła pod znakiem śpiewania najpiękniejszych piosenek powstańczych, wśród których nie mogło zabraknąć takich jak: "Pałacyk Michla", "Warszawskie Dzieci", "Marsz Mokotowa". W tej pamiętnej chwili byliśmy wszyscy razem.
Cześć i Chwała Bohaterom!

Tekst: Teresa Szramek
Foto: Hieronim Teresiński